هواوی داره طرز فکر رایج در مورد گوشی‌های تاشو رو به چالش می‌کشه. قبلاً از دیدن میت XT آلتیمیت سه‌لا تا شو کلی هیجان‌زده شده بودیم و دهنمون باز مونده بود، حالا می‌خوایم یه نگاه دقیق‌تر به چیزی بندازیم که می‌تونه یه دسته جدید از گوشی‌های تاشو رو درست کنه.

هواوی پورا X یه جورایی بین گوشی‌های تاشوی صدفی (مثل فلیپ‌ها) و مدل‌های کتابی قرار می‌گیره و این کار رو با یه پیچش ۹۰ درجه‌ای انجام داده. وقتی بسته است، اندازه X تقریباً مثل یه گوشی تاشوی صدفی معمولیه، خیلی بزرگ‌تر از امثال پاکت ۲ یا گلکسی زد فلیپ ۶ نیست.

باشه، قبول، یه خورده از گلکسی بزرگ‌تره. ولی بازم اونقدر کوچیکه که با وجود ضخامت ۱۵.۱ میلی‌متریش، خیلی گنده و بدقواره حس نشه. این ضخامت واسه یه گوشی فلیپ خوبه، ولی برای یه تاشوی کتابی زیاد جالب نیست.

حالا بریم سراغ مزیت اصلی پورا X – صفحه نمایش داخلیش یه نسبت تصویر تقریباً استاندارد ۱۶:۱۰ داره. قطر ۶.۳ اینچیش یه کم گول‌زننده است؛ صفحه پورا ۱۳٪ مساحت بیشتری نسبت به صفحه ۶.۷ اینچی گلکسی زد فلیپ ۶ داره و کاربردی‌تر هم هست، چون سامسونگ از یه صفحه نمایش خیلی کشیده ۲۲:۹ استفاده کرده.

نسبت ۱۶:۱۰ برای فیلم دیدن عالیه؛ یوتیوب و بیشتر سریال‌ها فقط با یه کم حاشیه سیاه بالا و پایین (لترباکس) پخش می‌شن، در نتیجه یه قاب تصویر خیلی بزرگ‌تر نسبت به یه گوشی تاشوی فلیپ معمولی گیرتون میاد. همین نسبت ۱۶:۱۰ تو حالت عمودی هم برای خوندن داکیومنت‌ها و وب‌گردی خیلی خوبه – صفحه‌های خیلی بلند و باریک همیشه برای متن خوندن بهترین گزینه نیستن.

هواوی چطوری این کارو کرده؟ با همون پیچش ۹۰ درجه‌ای که گفتیم. اگه پورا X بسته رو طوری دستتون بگیرین که دوربین‌هاش بالای صفحه نمایش کاور باشه (این حالت عمودیشه وقتی بسته است)، گوشی مثل یه تاشوی کتابی به بغل باز می‌شه.

ولی به محض اینکه بازش کردین، باید ۹۰ درجه بچرخونیدش چون رابط کاربریش جوریه که باید عمودی ازش استفاده کرد نه افقی – صفحه اصلیش حتی حالت افقی هم نداره. آره، موقع فیلم دیدن، کار با دوربین یا بازی می‌تونید گوشی رو افقی بگیرید، ولی کلاً یه دستگاه عمودیه، شبیه گوشی‌های تاشوی فلیپ. واسه همینه که اسمش «پورا» ست نه «میت X».

می‌تونید گوشی رو وقتی بسته است طوری هم دستتون بگیرید که دوربین‌هاش سمت کنار باشن – اینجوری گرفتنش یه کم سخت‌تره ولی کار با رابط کاربری دوربین رو راحت‌تر می‌کنه. هواوی پورا X یه دستگاه عالی برای سلفی و ولاگ گرفتنه.

بیاین یه نگاه سریع به این دوربین‌ها بندازیم. اصلی یه ماژول ۵۰ مگاپیکسلی با لرزشگیر اپتیکال (OIS) هست، یه دوربین ۴۰ مگاپیکسلی اولترا واید (۱۳ میلی‌متر) و یه تله‌فوتوی ۸ مگاپیکسلی با زوم ۳.۵ برابر (۸۰ میلی‌متر) هم وجود داره. اگه وقتی گوشی بازه به دوربین نیاز داشتین، یه دوربین ۱۰.۷ مگاپیکسلی داخل صفحه نمایش (پانچ هول) هم هست.

ما چند تا عکس نمونه با پورا X گرفتیم – هواوی ناامیدمون نکرد، ولی بحث کیفیت عکس‌ها رو می‌ذاریم برای یه مقاله مفصل‌تر.

و این برآمدگی دوربین رو یه نگاه بندازین – خیلی کوچیک‌تر از بیشتر گوشی‌های تو بازاره. یادتون باشه که گوشی وقتی بازه ۷.۲ میلی‌متر ضخامتشه، پس ماژول‌های دوربین، با اینکه پورا X موقع بسته بودن ضخیم‌تره، فضای خیلی بیشتری نسبت به یه گوشی معمولی ندارن.

باید در مورد صفحه‌نمایش‌ها هم صحبت کنیم. از صفحه‌نمایش کاور شروع می‌کنیم که یه پنل مربعی ۳.۵ اینچی با رزولوشن ۹۸۰ در ۹۸۰ پیکسله. این یه پنل LTPO با رفرش ریت ۱۲۰ هرتز و ۱۰ بیت رنگه، پس کیفیتش عالیه. و برای کارهای ساده – خوندن و جواب دادن پیام‌ها، مسیریابی، کنترل موزیک و حتی جواب دادن تماس (یه اسپیکر اضافه کنار دوربین‌ها هست) – به اندازه کافی بزرگه.

البته ۳.۵ اینچ برای نرم‌افزارهای امروزی یه کم تنگ و کوچیکه، پس با اینکه می‌شه خیلی کارها رو باهاش راه انداخت، برای کارهای جدی‌تر احتمالاً دلتون می‌خواد از صفحه اصلی استفاده کنید. اون یه پنل LTPO ۶.۳ اینچی ۱۲۰ هرتزی با رزولوشن ۱۳۲۰ در ۲۱۲۰ پیکسل و نسبت تصویر ۱۶:۱۰ هست (البته بهتره بگیم ۱۰:۱۶ چون بیشتر یه دستگاه عمودیه). روشناییش می‌تونه تا ۲۵۰۰ نیت هم بالا بره، پس دیدنش تو فضای باز مشکلی نداره.

با اینکه خط تا کامل از بین نرفته، ولی طبق استانداردهای امروزی خیلی کمه. گوشی استاندارد IPX8 داره، پس ضدآبه (تا ۲ متر زیر آب برای ۳۰ دقیقه)، ولی در برابر ذرات گرد و غبار مقاومتی نداره.

باتریش یه ۴۷۲۰ میلی‌آمپر ساعتی نسبتاً بزرگه و از شارژ سریع سیمی ۶۶ وات و بی‌سیم ۴۰ وات پشتیبانی می‌کنه. این دقیقاً بزرگ‌ترین باتری تو گوشی‌های فلیپ نیست، ولی از اکثرشون بزرگ‌تره.

هواوی مجبور شده کار خودش رو بکنه، پس داخلش یه چیپست کایرین ۹۰۲۰ هست که برای استفاده روزمره به اندازه کافی سریعه ولی رقیب چیپ‌های پرچمدار کوالکام و مدیاتک نمی‌شه. سیستم عامل هارمونی برای کاربرای بین‌المللی مشکل بزرگ‌تری می‌تونه باشه چون از اندروید و سرویس‌های گوگل پلی جداست – این نسخه هارمونی حتی بیشتر از معمول (مشکل‌سازه)، چون جلوی نصب فایل APK رو می‌گیره (نسخه‌های جهانی این سیستم عامل معمولاً این قابلیت رو دارن). این یعنی ما نتونستیم روش بنچمارک اجرا کنیم. به جاش، می‌تونید بررسی ما از میت X6 رو بخونید تا ببینید عملکرد این چیپست چطوره.

با این اوصاف، هواوی هنوز برنامه‌ای برای عرضه جهانی پورا X اعلام نکرده و هارمونی هم با همه برنامه‌ها و سرویس‌های چینی روون کار می‌کنه. هرچند ما واقعاً دلمون می‌خواست پورا X هم به لیست دستگاه‌های جهانی هواوی اضافه بشه، آخه طراحیش خیلی نوآورانه است.

نکته جالب در مورد پورا X اینه که هواوی (برخلاف کاری که مجبور شد برای میت XT آلتیمیت بکنه) اینجا نه تکنولوژی جدیدی ساخته و نه تکنولوژی‌های قبلی رو کامل‌تر کرده؛ تا جایی که ما می‌تونیم بگیم، این یه سخت‌افزار تاشوی تقریباً استاندارده.

با این حال، فکر خلاقانه و خارج از چارچوب هواوی باعث شده یه طرحی بسازن که تقریباً به کوچیکی یه گوشی تاشوی فلیپه ولی یه صفحه نمایش داخلی بزرگ‌تر و کاربردی‌تر داره. هنوز خیلی زوده که بگیم هواوی پورا X تو بازار موفق می‌شه یا نه، ولی باید این شرکت رو تحسین کنیم که یه چیز جدید خلق کرده (اونم نه برای اولین بار).

منبع: gsmarena